سینما مان شان

Still Alice

همچنان آلیس

خلاصه‌ی فیلم:

آلیس یک استاد موفق دانشگاه است که ناگهان پی‌می‌برد به بیماری آلزایمر مبتلا شده.این موضوع تمام زندگی او را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد.

امتیاز در سایت IMdb (از ده امتیاز):7.5

امتیاز در سینما مان شان(از پنج امتیاز):4

داستان فیلم:

آلیس در آغاز میانسالی زندگی خوب و موفقی دارد؛او استاد زبان‌شناسی در دانشگاه کلمبیاست و همواره دعوت‌هایی از سمینارها و دانشگاه‌های مختلف برای سخنرانی دارد.آلیس و همسرش زندگی خوبی با هم دارند و از اینکه می‌بیند فرزندانش نیز خوشبخت و موفق هستند،خوشحال می‌شود.دختر کوچک او که علاقه‌ای به تحصیل در دانشگاه نداشته،علیرغم میل والدینش به لوس‌آنجلس رفته تا بازیگر شود.

آلیس کم‌کم متوجه مشکلاتی در حافظه‌اش می‌شود به‌طوری‌که گاهی چیزهای ساده و حتی کلمات را فراموش می‌کند.او به یک پزشک متخصص مغز مراجعه می‌کند و در بررسی‌ها معلوم می‌شود به بیماری آلزایمر مبتلا شده که در حال پیشرفت هم هست.به او گفته می‌شود او ژن این بیماری را داشته و احتمال دارد آن را به فرزندانش نیز منتقل کرده باشد.بنابراین موضوع را با آنها نیز در میان می‌گذارد تا چنانچه مایل باشند،آزمایش بدهند.

موضوع آلزایمر باعث وحشت و ناراحتی آلیس و همسرش می‌شود.او نگران است زیرا تصور می‌کند به زودی تمام موفقیت‌ها و مدارجی را که کسب کرده،از دست خواهد داد و از اینکه اطرافیانش را نشناسد و دست به کارهای مضحک بزند،می‌ترسد.همسرش به او قول می‌دهد که همیشه در کنارش خواهد ماند.

آلیس سعی می‌کند با نوشتن یادداشت‌هایی شخصی برای خودش،مانع پیشرفت بیماری بشود ولی فایده‌ای ندارد و فراموشی‌های ساده‌ی او،توجه دیگران را نیز جلب می‌کند و به این ترتیب دیگر نمی‌تواند برای تدریس به دانشگاه برود.

او سوالات اولیه‌ی شخصی را روی موبایلش تنظیم می‌کند تا هر صبح به آنها پاسخ بدهد و فیلمی ویدیویی برای خودش ضبط می‌کند تا در صورت نیاز در مراحل شدید بیماری آن را ببیند.او در این فیلم از خودش می‌خواهد چنانچه روزی نتواند به پرسش‌های موبایلش پاسخ بدهد،با خوردن قرص به زندگی‌اش پایان بدهد.

رفته‌رفته بیماری آلیس شدت می‌گیرد و او بخش‌های زیادی از خاطراتش را از دست می‌دهد.دیدن این وضعیت برای همسر و فرزندانش نیز سخت است.او سعی می‌کند به درخواست ویدیویی خودش عمل کند اما فراموشی شدید مانع می‌شود که موفق بشود.او حالا در وضعیتی است که کسی باید پیوسته مراقبش باشد و پرستاری برایش استخدام می‌شود.دختر کوچک آلیس که حالا موفق شده در یک نمایش نیز نقشی بگیرد،تصمیم می‌گیرد نزد او بیاید و مراقبش باشد.

آلیس رفته‌رفته چیزی به جز عشق را به یاد نمی‌آورد.

درباره‌ی فیلم:

عموما در مورد بیماری‌های خاص اطلاعاتی داریم و از طریق فیلم‌ها،نشریات و صحبت‌های اطرافیان چیزهایی در موردشان می‌دانیم اما ... این بیماری‌ها را چنان از خود دور می‌بینیم که در هنگام درگیرشدن،باور‌کردن موضوع سخت‌ترین مرحله را تشکیل می‌دهد.واقعیت این است که حضور چنین مهمان‌های ناخوانده‌ای باعث می‌شود جهان ما وارد فاز جدید و متفاوتی بشود که حقیقتا هیچ تناسبی با تمام آنچه قبلا از آنها می‌دانسته‌ایم،ندارد.باور کردن اینکه علیرغم تمام تحصیلاتی که داشته‌ایم؛تمام اطلاعات کاملی که کسب کرده‌ایم؛تمام موفقیت‌های شغلی و مالی؛تمام فعالیت‌هایی که داشته‌ایم؛حالا درگیر یک بیماری غیرقابل‌درمان شده‌ایم،دشوار است.آلیس صادقانه و بدون درافتادن به احساسات تکراری و اشک و زاری،ما را با احساسات قلبی خود و در واقع با مراحل محوشدنش همراه می‌کند.فیلم آگاهانه و بادقت از شعار و تحریک احساسات سطحی دوری می‌کند و معقولانه با یک بیماری سخت و تلخ روبه‌رو می‌شود.

بی‌شک بازی جولین مور آنقدر چشمگیر است که کل فیلم تحت‌تاثیر او قرار می‌گیرد و شاید تنها مشکل فیلم هم همین چشمگیری بازی مور باشد.زیرا بقیه‌ی شخصیت‌ها یعنی همسر و فرزندان او نقش‌هایی کارنشده و بلاتکلیف هستند.آنها در فیلم حضور دارند فقط چون آلیس به ما می‌گوید که همسر و مادر است.ولی هیچ‌یک از آنها حتی همسر مهربان و باوفا هویتی مستقل و قابل شناسایی ندارند.

در هر صورت «همچنان آلیس» فیلمی است که تماشای آن شاید برای بیشتر ما لازم باشد.