سینما مان شان

Miranda's Victim

قربانی میراندا

خلاصه‌ی فیلم:

دختر جوانی توسط مردی ناشناس ربوده شده و مورد تجاوز قرار می گیرد.او تصمیم می گیرد علیرغم تبعاتی که می تواند به خاطر این ماجرا گریبانگیرش بشود،موضوع را از طریق پلیس و دادگستری پیگیری کند اما سیستم قضایی امریکا موانع بزرگی بر سر راه این خواسته قرار می دهد.

امتیاز در سایت IMdb (از ده امتیاز):۶.۵

امتیاز در سایت متاکریتیک(از صد امتیاز):۷۸٪

امتیاز در سینما مان شان(از پنج امتیاز):۴

داستان فیلم:

در اوایل دهه شصت میلادی،دختر هجده ساله ای به نام تریش (پاتریشیا) هنگام بازگشت به خانه توسط مرد ناشناسی ربوده شده و مورد تجاوز قرار می گیرد.او با حمایت خواهرش آن به مرکز درمانی و سپس اداره پلیس رفته و پرونده ای تشکیل می دهد تا مجرم را به سزای عملش برساند.

مادر تریش که دیدگاهی سنتی دارد و نگران بدنامی و آسیب دیدن دخترش در آینده است،اصرار دارد که موضوع را پیگیری نکرده و به رغم بحران روحی شدیدی که تریش با آن درگیر است،همگی سکوت کرده و به زندگی سابق خود بازگردند.اما آن خواهر کوچکترش را تشویق می کند که پیگیر حقوق خود بوده و کنار نکشد.

سرانجام با هشیاری خانواده تریش،مظنون اصلی به نام ارنستو میراندا شناسایی شده و دستگیر می شود.کارآگاه پلیس که قلبا به صحت ادعای تریش و متهم بودن میراندا اطمینان دارد،تلاش می کند به هر نحوی از او اعتراف گرفته و مانع آزادی وی بشود.

طی مراحل تحقیقات تریش ناچار می شود بارها حادثه آن شب را مرور کرده و به سوالات پلیس،پزشک،قاضی،وکلا در مورد جزئیات آنچه رخ داده،پاسخ بدهد.موضوعی که باعث فشار مضاعف بر روح و روان وی می شود.از آنجا که او دختری خجالتی است،نمی تواند در مورد جزئیات حادثه توضیح داده یا به سوالات صریح و دقیق پاسخ بدهد.همین موضوع باعث می شود اتهام تجاوز توسط میراندا مورد تردید قرار بگیرد.با این وجود میراندا به حبس محکوم شده و راهی زندان می شود.

پس از چند سال تریش که ازدواج کرده و با پنهان کردن این راز،تلاش کرده زندگی آرام و بی دغدغه ای برای خود فراهم کند،دوباره درگیر ماجرای میراندا می شود زیرا وکلای وی با حمایت انجمنها و نهادهای اجتماعی مجددا پرونده را به جریان انداخته و تقاضای اعاده دادرسی کرده اند.آنها اصرار دارند که میراندا بدون اثبات کامل جرم و تحت فشار بازجویی و محکوم شده.استناد آنها هم پاسخهای مبهم و غیرمستقیم تریش به سوالات است.

تریش علیرغم اینکه می داند بازگشتش به پرونده و شهادت دوباره اش در دادگاه می تواند رازش را برملا کرده و زندگی مشترکش را به خطر بیندازد،اما تصمیم می گیرد مانع آزادی و ادامه جرم توسط میراندا بشود.او با حمایت خواهرش و دادستان دلسوزی که پیگیر ماجراست،دوباره راهی دادگاه می شود درحالی که این بار می تواند با اطمینان و دقیق تر از جزئیات آن شب حرف بزند.

درباره‌ی فیلم:

فیلم یک ماجرای حقیقی را دستمایه قرار داده تا نیم نگاهی هم به جنبش «me too» داشته باشد.اینکه گاهی سوال می شود شخصی که مدعی تعرض و تجاوز در سالهای گذشته است،چگونه این همه مدت سکوت کرده و شکایتی نداشته؟آیا در همان زمان هم نمی دانسته که مورد تجاوز قرار گرفته یا نه؟این فیلم با بهره گیری از یک ماجرای واقعی توضیح می دهد که برخی قربانیان به دلایلی از جمله شرم و حیا از توصیف اتفاقات و یا عدم آگاهی از جزئیات اتفاق و یا حتی ضعفهای دستگاه قضا به خصوص در ایالتهای مختلف،نمی توانند در زمان وقوع جرم به نتیجه ای برسند و گاه این نتیجه سالها بعد به دست می آید.در این فیلم هر سه مورد یاد شده وجود دارد:

تریش نمی تواند بارها و بارها مقابل مردان بیگانه بنشیند و توضیح بدهد که بین او و میراندا چه گذشته یا چه حسی داشته؛او که دختری باکره و پاکدامن و سربه زیر است حتی نمی تواند با اطمینان میان دو عضو بدن میراندا به عنوان یک مرد تمایز قایل بشود حتی وقتی خواهرش سعی می کند سربسته و با اشاره به سبزیجات روی میز،این تفکیک را از زبان او بیرون بکشد.

اهمیت این تفکیک و شرح جزئیات ماجرا از این حیث دارای اهمیت است که اثبات جرم تجاوز فقط بر اساس تاییدات و توصیفات دقیق قربانی ممکن است.در حالی که پلیس و وکلا و کارشناسان بر حسب موقعیت شغلی و تجربیات (که همگی مردانی میانسال هستند) به راحتی و آسوده از عبارات و کلمات استفاده می کنند،هیچ کس توجهی به قربانی نوجوان نمی کند که نمی تواند حتی ذره ای از این کلمات را به زبان بیاورد.

هدف اصلی انتقاد فیلم سیستم قضایی امریکاست؛سیستمی که روند خود را دارد و در واقع به جای حمایت از قربانی،تمام توان خود را به کار می گیرد تا به کمک مظنون و متهم آمده شاید بتواند او را تبرئه کند.در پایان فیلم قاضی باتجربه و صبور و دقیق دیوان عالی،خطاب به میراندا می گوید که او در این پرونده،از تمام ظرفیت و توان دستگاه قضایی و بهترین امکانات و وکلا بهره مند بوده درحالی که هیچ کدام از این مزایا در اختیار قربانی او قرار نگرفته است.به این ترتیب به نظر می رسد فیلم بیشتر انتقادی صحیح و صریح به سیستم قضایی امریکا است تا موارد دیگر.

اگر به فیلمهای دادگاهی به خصوص پرونده های واقعی جزایی علاقه دارید یا فکر می کنید از حامیان حقوق زنان هستید،تماشای این فیلم می تواند گزینه خوبی برایتان باشد البته بدیهی است با توجه به موضوع داستان،تماشای آن در هر جمعی و با حضور هر سن و سالی نمی تواند مناسب باشد.