سینما مان شان

The Old Oak

بلوط پیر

خلاصه‌ی فیلم:

در حالی که برخی اهالی دهکده ای در انگلستان برخورد خوبی با خانواده های مهاجران سوری نداشته و از حضورشان ناراحتند،صاحب تنها بار روستا به نام بلوط پیر تلاش می کند شرایط زندگی گرم و شاد و جمعی را برای همه اهالی فراهم کند.

امتیاز در سایت IMdb (از ده امتیاز):۷.۱

امتیاز در سایت راتن تومیتوز(از صد امتیاز):۸۰٪

امتیاز در سینما مان شان(از پنج امتیاز):۳.۵

داستان فیلم:

تی جی مالک و گرداننده خوشنام تنها بار دهکده ای در انگلستان است که محل اجتماع و گذران اوقات فراغت اهالی است.بیشتر اهالی دهکده به علت انفجار و تعطیلی معدن،کار و منبع درآمد خود را از دست داده و به سختی امرار معاش می کنند.

وقتی پای مهاجران جنگزده سوری به منطقه باز شده؛خانه ها را با قیمت پایین تر اجاره کرده و حتی از برخی انجمنهای خیریه کمک دریافت می کنند،صدای اعتراض عده ای از اهالی قدیمی دهکده بلند می شود.آنها معتقدند حضور مهاجران باعث افت قیمت املاک و کاهش فرصتهای کاری می شود.

تی جی تلاش می کند میان این دو گروه صلح و دوستی برقرار کرده و مانع خشونت علیه مهمانهای خارجی بشود.او پس از آشنایی با دختر جوان سوری به نام یارا و خانواده اش و راهنمایی آنها،تصمیم می گیرد سالن متروکه بار را دوباره سامان داده و به محلی برای ارائه غذای رایگان هفتگی تبدیل کند تا به این وسیله تمام اهالی بتوانند به بهانه غذا خوردن،دور هم جمع شده و با یکدیگر آشنا بشوند.این کار مورد استقبال بیشتر مردم قرار می گیرد.

اما مخالفان حضور مهاجران تلاش می کنند با کارشکنی و آسیب زدن به تاسیسات سالن،این برنامه هفتگی را خاتمه بدهند اما تی جی و یارا دست از تلاش نکشیده و امیدوارند بتوانند فرهنگ صلح و دوستی را در دهکده ترویج بدهند.

از جملات فیلم:

گاهی توی زندگی نیازی به حرف نیست؛فقط غذا!

درباره‌ی فیلم:

یک فیلم به شدت انسانی و پیام دار که مشخص است کارگردان پیشکسوت و کهنه کار سینما آن را تحت تاثیر احساسات و هیجانات همین زمان ساخته است تا دین خود را نسبت به بشریت و انسان دوستی و مهاجران جنگزده ادا نماید.اجرا قطعا عالیست؛بازیها و دکوپاژ و صحنه ها هم عالیست اما پیام فیلم کمی گل درشت و به قول یک منتقد معروف امریکایی،آندرلاین هم زیرش کشیده شده!

با این وجود فیلمی کاملا محترم و شریف است که برای رساندن پیامش از کیفیت هنری و فنی خود نکاسته و این روزها نمونه اش کمتر پیدا می شود و حداقل به خاطر سابقه درخشان کارگردانش،ارزش یک بار تماشا را دارد.