سینما مان شان

Sharper

زیرک تر

خلاصه‌ی فیلم:

در شهر شلوغ و ثروتمندی مثل نیویورک،زنان و مردانی هستند که با نقشه هایی حساب شده به افراد پولدار نزدیک شده و نمایشی عجیب به راه می اندازند.گر چه آنها آدمهایی متفاوت هستند اما همگی فقط یک هدف دارند:رسیدن به پول بیشتر با فریب طعمه هایشان.

امتیاز در سایت IMdb (از ده امتیاز):۶.۷

امتیاز در سایت متاکریتیک(از صد امتیاز):۶۵٪

امتیاز در سینما مان شان(از پنج امتیاز):۳.۵

داستان فیلم:

تام تصمیم گرفته از پدر ثروتمند و خانه مجللش فاصله گرفته و به کتابفروشی کوچکش بپردازد.ساندرا که به دنبال کتاب خاصی می گردد،در همین کتابفروشی با تام آشنا شده و خیلی زود روابط عاشقانه ای میانشان شکل می گیرد.روابطی که با ورود برادر ساندرا درگیر مشکلات جدی شده و تام که نگران از دست دادن ساندراست،تلاش می کند از هر طریق ممکن مشکل آنها را حل کند.

اما تام تنها مردی نیست که درگیر زندگی ساندرا شده؛زیرا مکس خیلی پیش تر به زندگی دختر جوان قدم نهاده و تلاش کرده مسیر زندگی اش را برای همیشه تغییر بدهد.او به نوعی ناجی بزرگ سانداراست؛در حالیکه زندگی خودش هم به شدت به مادلین بستگی دارد.

بنابراین مرگ و زندگی همه این جمع که تا مدتی قبل همگی غریبه هایی پراکنده در گوشه و کنار شهر بوده اند،به شدت به یکدیگر گره خورده و ناچارند در لحظات حساس،یکدیگر را محک زده یا به یکدیگر اعتماد کنند.

در این میان کسی برنده است که هشیارتر و زیرک تر باشد.

درباره‌ی فیلم:

فیلم با چند برش از زندگی چند نفر پیش می رود و هر بار در آغاز ماجرا،یک نام روی صفحه نقش می بندد.تام،ساندرا،مکس،مادلین،سندی.در واقع هر بار که تصور می کنیم شخصیتها را خوب شناخته ایم و پی به شخصیتشان برده ایم،شخص جدیدی از راه می رسد و تصوراتمان را کاملا به هم ریخته و از نو شکل می دهد و ما هر بار متوجه می شویم چهره جدید و اسم جدیدی که می بینیم،در واقع به تازگی و ناگهانی وارد داستان نشده و از ابتدا همراهمان بوده.این ایده با زیرکی و ظرافت می تواند چند بار بیننده را غافلگیر کرده و به فیلم جذابیت ببخشد.برای ما فارسی زبانان کلیت فیلم مصداق این مثل معروف است که می گوید: «دست بالای دست بسیار است».

فیلمنامه با دقت و کاملا آگاهانه نوشته شده و هیچ موضوع بلاتکلیف یا حل نشده ای در پایان باقی نمی ماند و این نشان می دهد فیلم دقیقا از ابتدا می داند که می خواهد به کجا برود و مثل بیشتر فیلمهای مشابه،در خودش دست و پا نزده و خط قصه اش را گم نمی کند و این مهمترین برگ برنده آن است.دیالوگها هم سنجیده و هیجان انگیز نوشته شده و ساده و روان و اثرگذار هم اجرا می شوند و این هم برگ برنده دوم فیلم است.

دقت کنید که فیلم گر چه قسمت بندی شده ولی اپیزودیک نیست و هر قسمت در ادامه قسمت قبل است که معنا می یابد.پس باید حتما آنها را به ترتیب و پشت سر هم تماشا کنید.

اصولا فیلمهای ماجرایی و هیجان انگیز برای درگیری روح و ذهن بیننده ساخته نشده اند و قرار نیست فلسفه ای پشت آنها باشد.آنها صرفا به قصد سرگرمی اوقات فراغت ما را پر می کنند درست مثل سوارشدن به ترن هوایی.در کل تماشای این فیلم را به عنوان حسن ختام یک هفته کاری خسته کننده و سخت،توصیه می کنم به شرط آنکه تنقلات هم در دسترس داشته باشید!